
Organizacje poakowskie
Rozwiązanie Armii Krajowej nie oznaczało zaniechania konspiracji antysowieckiej i antykomunistycznej. Na bazie jej i innych powstawały nowe, lepiej dostosowane do nowych zadań i lepiej zakonspirowane. Ponadto powstawały liczne nowe orgaizacje, głównie młodzieżowe, nawiązujące w symbolice do tradycji AK czy NSZ. Największe nasilenie ich aktywności miało miejsce w latach 1945-1950, ale także w okreście późniejszym niektóre z nich jeszcze istniały i zadawały komunistom poważne straty. Podstawowym warunkiem utrzymania się lokalnej konspiracji poakowskiej w terenie, było poparcie miejscowej ludności. Bez jej pomocy - istnienia siatek informatorów, łaczników a także kwater, gdzie zawsze było można znależź schronienie i żywność - jakakolwiek działalność nie byłaby możliwa. Takie oddziały partyzanckie miały na celu obronę miejscowej ludności przed pacyfikacjami, były także jedynym schronieniem dla tych, którzy ukrywali się przed aresztowaniem przez UB.



























































Kontakt
Wydawca
Stowarzyszenie Dolnośląski Instytut Korfantego