Organizacje poakowskie

Rozwiązanie Armii Krajowej nie oznaczało zaniechania konspiracji antysowieckiej i antykomunistycznej. Na bazie jej i innych powstawały nowe, lepiej dostosowane do nowych zadań i lepiej zakonspirowane. Ponadto powstawały liczne nowe orgaizacje, głównie młodzieżowe, nawiązujące w symbolice do tradycji AK czy NSZ. Największe nasilenie ich aktywności miało miejsce w latach 1945-1950, ale także w okreście późniejszym niektóre z nich jeszcze istniały i zadawały komunistom poważne straty. Podstawowym warunkiem utrzymania się lokalnej konspiracji poakowskiej w terenie, było poparcie miejscowej ludności. Bez jej pomocy - istnienia siatek informatorów, łaczników a także kwater, gdzie zawsze było można znależź schronienie i żywność - jakakolwiek działalność nie byłaby możliwa. Takie oddziały partyzanckie miały na celu obronę miejscowej ludności przed pacyfikacjami, były także jedynym schronieniem dla tych, którzy ukrywali się przed aresztowaniem przez UB.