Wspominamy bohaterów: Halina Sosnowska – kierowała Wydziałem Wywiadowczego Obszaru Centralnego WiN

Wspominamy bohaterów: Halina Sosnowska – kierowała Wydziałem Wywiadowczego Obszaru Centralnego WiN

Halina Sosnowska (1894-1973), ps. MariaF-14, Halina, Łuna. Żołnierz ZWZ-AK, kierowniczka punktu alarmowego KG AK.Działaczka niepodległościowa, zastępca dyrektora programowego Polskiego Radia.

Podczas II wojny światowej była zaangażowana w ruch oporu w ZWZ, potem AK. Prowadziła jadłodajnie w swoim mieszkaniu, było ono jednocześnie punktem kontaktowym i miejscem kontaktów konspiracyjnych. Do jej zadań należało min. znalezienie bezpiecznych miejsc zakwaterowania dla osób zagrożonych aresztowaniem. W trakcie Powstania Warszawskiego została wysiedlona przez Niemców do obozu przejściowego Dułag 121 w Pruszkowie, ale uciekła i kontynuowała działalność niepodległościową na terenie Milanówka.

W połowie 1945 nawiązała kontakt z siatką wywiadowczą Obszaru Centralnego Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj, pisała raporty z prasy oficjalnej, z tzw. białego wywiadu.

Od marca 1946 była szefem Wydziału Wywiadowczego Obszaru Centralnego WiN (krypt. „Stocznia”). Zorganizowała komórkę nasłuchu radiowego, liczne skrzynki kontaktowe oraz komórkę fotograficzną. Należała do organizatorów i działaczy Komitetu Porozumiewawczego Organizacji Demokratycznych Polski Podziemnej.W III Zarządzie Głównym WiN przez kilka tygodni (koniec października – połowa listopada 1946) pełniła funkcję kierowniczki Wydziału Informacji.

Aresztowana przez funkcjonariuszy MBP 16 listopada 1946 i uwięziona w mokotowskim więzieniu.  Była oskarżona o działalność wywrotową, zaangażowanie w organizacji Wolność i Niezawisłość oraz szpiegostwo na rzecz obcych mocarstw.

Został skazana 17 lutego 1947 na karę dożywotniego więzienia, przepadek majątku i utratę praw publicznych. Musiała uczestniczyć w rozprawach innych działaczy ale zawsze odmawiała składania zeznań. Na mocy decyzji Naczelnej Prokuratury Wojskowej została ułaskawiona po odbyciu dziesięciu lat więzienia. Na wolność wyszła 12 grudnia 1957. Nie mogła znaleźć zatrudnienia, otworzyła chałupnictwo krawieckie a swój dom ponownie udostępniała inteligencji i opozycji.

W 1969 ciężko zachorowała, została sparaliżowana, utraciła mowę i wzrok. Spoczywa na Starych Powązkach.

Decyzją sądu Warszawskiego Okręgu Wojskowego w dniu 17 lutego 1993 unieważniono wyrok z 1947. Była Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi.

źródło: wikipedia.org i wilczetropy.ipn.gov.pl

fot. Żołnierze wyklęci. Antykomunistyczne podziemie zbrojne po 1944 roku praca zbiorowa Wydawnictwo: Oficyna Wydawnicza VOLUMEN

Artykuł powstał dzięki pomocy Fundacji KHGM

   

Zobacz również

Kontakt

Wydawca
Stowarzyszenie Dolnośląski Instytut Korfantego

ul.  Porzeczkowa 3, Wrocław
 
Portal kotwicepamieci.pl jest wpisany do ewidencji dzienników i czasopism pod numerem 3585
Janusz Wolniak – Redaktor